تحقیق نظریه های آزادی درمانی، درمان عقلانی -عاطفی و مراجع محوری

بررسی تطبیقی نظریه های آزادی درمانی

درمان عقلانی – عاطفی و مراجع محوری

قسمتهایی از متن:

مقدمه

رواندرمانی روشی است كه نه تنها سایكو پاتو لوژی اصلی ، بلكه پایه ها و روند رشد فرد نیز مورد  بررسی و  ملاحظه قرار می گیرد . به همین دلیل در پایان فرد به رشدی فراتر از آنچه حاصل رفع علائم است دست می یابد و حركت به سوی كمال تسهیل می گردد .

صرف نظر از نوع بیماری ، هیچ نوع از رواندرمانی راه حل انحصاری مشكلات نبوده و یا برای تمام درمانگران قابل استفاده نیست . برا دانشجویان رواندرمانی شاید بهترین راه حل این باشد كه با روش های چندی كه توسط پیش كسوتان و متخصصین مجرب به كارگرفته شده است آشنا شود و به تریج در جریان پیشرفت حرفه ای خود روش یا روش هایی را كه با روحیه و وضعیت خود او و بیمارش در هر زمان متناسب است مورد استفاده قرا ر دهد.

اعتقاد بر این است كه گسیختگی  موجود در رواندرمانی را می توان با بررسی تطبیقی ( مقایسه ای ) نظام های رواندرمانی به بهترین وجه كاهش داد بنابراین آنچه در این تلاش به آنی  پرداخته می شود ضمن معرفی "آزادی درمانی " تعریف و فرایند درمان آن و مقایسه آن با روش عقلانی – عاطفی و مراجع محوری ، به همراه نمونه بالینی از هر كدام می باشد . ...

...

قسمتی از متن پایانی:

در رویكرد منطقی – عاطفی بیماری، پیامد شناخت های غیر منطقی است و برای سلامت بخشی ، باید با افكار نا معقول اومقابله كرد. مكانیزم های دفاعی نمونه ای از گرایش های غیر منطقی انسانی است كه باید به ان حمله كرد در حالیكه از نظر ازادی درمانی بیماری ،احساس نبودن آزادی و در قید بودن است . در این رویكرد با افزایش توان فرانگری درمانجو ، كوشش می شود تا مكانیزم های دفاعی او نشانه یابی و شناسایی شود و در مورد آن به فرد آگاهی داده  شود . از دید گاه عقلانی – عاطفی انسان اسیر تفكر و تفاسیر خود است اما از دید ازادی نگر ، انسان كلا آزاد است .

[جهت بررسی تفاوت دیدگاه مراجع محوری و آزادی درمانی بهتر است به اصول زیر بنایی مراجع محوری توجه شود.

در مشاوره مراجع- محوری عمدتاً:

1- به جای مشكل فرد، خود او مورد توجه است.

2- به جای عقل فرد، احساسات او مورد توجه است در دیدگاه عقلانی – عاطفی تمركز بر فرایند فكر مراجع است .

3- بجای توجه به گذشته فرد، زمان حال مورد نظر است ،اما آزادی درمانی بیشتر دید گذشته نگری دارد.

4- رشد عاطفی، در ضمن رابطه مشاوره‌ای صورت می‌پذیرد

مراجع محوری، به  تشخیص بیماری از طرف مشاور معتقد نیست، زیرا ماهیت و علت بیماری جسمانی را با نگرانی روانی متفاوت می‌داند.

درنگرانی روانی، اولا علت نگرانی دقیقا مشخص نیست، و ثانیا مشاور به تنهائی  نمی‌تواند درمان مناسبی را ارائه دهد، چرا كه شناخت كافی فرد درمحدوده جهان پدیداری، برای شخص دیگر آنچنان امكان ندارد كه برای خود مراجع،و مراجع تنها كسی است كه می‌تواند خویشتن را در ارتباط با جهان پدیداری   خویش بشناسد و كار مشاور، كمك به مراجع برای كسب سریع‌تر و دقیق تراین شناسائی است.

ابتكار عمل و اداره جلسه با مراجع است و مشاور از قضاوت و تحمیل ارزشهایش به مراجع امتناع می‌ورزد. به این ترتیب، مراجع به شناسائی و تشخیص تجارب درونی خویش موفق می‌شود  .اما در درمان عقلانی – عاطفی ابتكار عمل و اداره جلسه با درمانگر است مراجع باید به مواردی بپردازدكه به صورت تمرین هایی برای كسب سلامت فكر به او داده می شود و فرد برای سلامت باید اسیر منطق و تجربی بودن شود و فرایند تفكر منطقی را بیاموزد  .